Durmaya kalkarsan yol yolmaktan çıkar.

(Rahmet ve Minnet ile)
Ne senin yokluğuna ne de yokluğun verdiği sessizliğe alışamadım.
Seni sen yapan değerleri kaldırdılar önce.
Resmine bakarak ah çekerek üstelik.
Sessizlik bürüdüğünü sandığımız anda mezarının başın da nutuklar atılmaya başladı.
Anladık ki uçmağa vardığının günün adı senin fikirlerinin önüne geçmiş.
…
Yol yürüyenindir.: https://gazete53.com/durmaya-kalkarsa…-yolmaktan-cikar/ ‎
Durmaya kalkarsan yol yolmaktan çıkar.
Yolcunu kaybetmenin hüznüne bile girmez senin anlayacağın.
Tozlu raflarda kapağı açılmamış nem kokulu kitaplara döner.
Yol olmadı mı susuz çöllerin kum fırtınalarına düşersin…
Savrulursun…
…
Zaten Türkün kaderi resimlere yada arşivlere bakıp hatırlamak değil mi?
Yeniyi, deliyi, suya bakmayı sevmedik mi?
Gelenlere ağam demeyi sindirdik.
Gidenlere paşam dahi diyemiyoruz artık.
…
Yolda dahi yürümek maharet ister.
Yol ayrımların daki tercihler yolun kaderine mühür vurur.
Benim yolum bu demek yetmez.
Yola hakim olmak, yolun hakkını vermek gerekir.
…
Senin ile çileye talip olduklarını söyleyenler, yazanlar.
Yıl olmadan iktidar sevdasına düşmediler mi?
Düşenler fırkalara ayrılıp, fırkaları dahi bölmediler mi?
Soy ismine saygıda kusur edenler dahi senden değil mi?
…
Hakkını veremediğin yol senin mi sanırsın?
Seni beklemedi diye ne diye hayıflanırsın?
Yol, yolda kendi hız devri ile gidenindir.
Yol bitmez diyerek tık nefes kalmanın, menzil değiştirmenin acı gerçeği…
Yolu kaybetmeye gör.
Yüreğinden sevdasını.
Ardından el sallayanı,
Sonun da seni bekleyeni unutursun.
…
Aslın da her şey sende gizliydi.
Satır satır okuyamanın acını, gösterdiğin hedefenin matemini yaşıyoruz.
Seni sende aramanın dışında her yerde aradık.
Yoksun. Resimlerin hüzünlü.
Kitabların kırgın.
Söylemlerin buruk.
…
Yol hani nerdesin diyerek seni arar.
Sen yoldan başka her yerde yolu sorarsın.
Yol kaderim der sonra ilk yağmurda saklanacak yer, fırtına da sığırcık kuşuna dönersin.

Sen gittikten sonra karanlıkta kendini mum ışığı sanlara kaldık.
Bulunmaz kumaş gibi sarıp sarmaladıllar.
Herkes birbirini sorgular, kimse kimseyi beğenmez oldu.
Sen gittin, yol bitti.
Sen gittin sadakat bitti.
Sen gittin yolun sonu sonunu görmeyenlere kaldı.

Ne sensizliğe alıştım ne de senden sonra ki sessizliğe.

Burhan Uçaner