ÇOCUKLUĞUM

ÇOCUKLUĞUM

Bilimisin bizler bir zamanlar,

Neşeli, cıvıl, cıvıl oynaşırdık.

Ramazan akşamları bir başkaydı,

Cami, Cami geziçocuknirdik Teravilerde.

Çocukluğumdan bunlarda kaldı aklımda.

Tatlı anılarla hep avunurduk,

Çocukluğumu hatırlıyorum,

Zihnimin en ücra köşesinden.

Nerede şimdi o muhabbetler,

Nerede o candan arkadaşlıklar.

Leventler, Hasanlar, Eyüpler,

Ve ismini sayamadığım arkadaşlar,

Şimdi hepsi büyüdü çoğaldılar.

Ayrı, ayrı diyarlara uçtular.

Ev, bark, çoluk çocuk,

Hatıralarda kaldı artık.

Kenanlar, Orhanlar, hepsi,

Birde aklımda kalmayanlar.

Aramızdan kopup gidenler,

Ama maziler hep hatıramda.

Çocukluğumda kaldı, acı, tatlı.

Bir başkaydı bizim çocukluğumuz,

Sevgi, saygı, itaat, dayanışma.

Şimdi yok, yok oldu artık.

Silindi, kayboldu geçmişte kaldı,

Çocukluğum, yine de çocukluğum. 22 NİSAN 1996